Türkiye, özellikle son yıllarda büyük bir enerji soygunu ile karşı karşıya kalmaktadır. Elektrik üretiminin yüzde seksen üçü özel sektör tarafından karşılanırken, kamunun üretime katkısı ise yüzde on yedide kalmaktadır. Kamunun dağıtımdaki payı ise tamamen özel şirketlere bırakılarak yok edilmiştir. Yani yaklaşık 46 milyon abonenin elektriğinin yüzde seksen üçünü iki elin parmaklarını geçmeyecek sayıda özel şirket üretirken, faturalarda dağıtım bedeli adı altında yurttaşların cebinden zorla alınan paralar şanslı azınlıklara sunulmaktadır.  Bu az sayıdaki ayrıcalıklı özel şirketlere baktığımızda neredeyse kamulaştırılan sektörlerde ellerini atmadıkları yer kalmayan Kolin İnşaat, Limak Holding, Cengiz Holding gibi “Beşli Çete’nin” hâkimiyeti açık bir şekilde görülmektedir.

Elektrik faturalarını sözde yurttaş lehine düzenlemeye çalışan AKP iktidarı, TRT payı ve enerji fonu payını kaldırarak 100 kw/s’lik tüketimde bizlere 1 lira 20 kuruş gibi büyük destekte bulundu. Buna karşılık, kendi yandaşlarının kalbini kırmamak adına, tamamına yakını şirketlere aktarılan enerji ve dağıtım bedellerine ise 100 kw/s’lik tüketimde 46 liralık küçük bir destekte bulundu. En düşük tüketim kademesinde gerçekleşen bu rakam, kullanım miktarı yükseldikçe kat kat artmaktadır.

Elektrik dağıtım şirketlerinin, yıl içinde yaptıkları temsil ve ağırlama giderleri, üye oldukları derneklere ödenen aidatlar, verilen ilanların giderleri gibi yurttaşları hiç ilgilendirmeyen harcamalar elektrik faturaları vasıtasıyla yurttaşlara ödettirilerek, devletten 31 kuruşa satın aldıkları elektriği yurttaşa 137 kuruştan satmasının sosyal devlet anlayışı ile uzaktan yakından alakası yoktur.

AKP, iktidara geldiği günden itibaren en büyük hayali olan kamu kaynaklarını yandaşlarına peşkeş çekmesinin sonuçlarını görmekteyiz. Artık yaşamsal faaliyetlerimizi bile karşılama gücümüz kalmamıştır. Bu sebeple AKP hükümetinin kendi yandaşlarına sağladığı imtiyazlara bir an önce vazgeçmelidir.

Artık, AKP iktidarının özelleştirme hayalini yurttaşlara neye mal olduğunun farkına varması gerekmektedir. En son Isparta’da gördüğümüz üzere yandaş şirketlerin memleket üzerindeki kamburu, iktidarı kara kışta karlar altında karanlığa gömmüştür. Çok geç kalınmış olsa da zararın neresinden dönülürse kârdır. Başta enerji sektörü olmak üzere,  peşkeş çekilen kaynakların bir an önce kamulaştırılması gerekmektedir